عوامل خلوت شدن مساجد  ?
از مسائلی که باعث می شود نمازهای جماعت خلوت شود، این موارد است:

1.  گروگان گرفتن مردم با سخنرانی و برنامه‌های بین دو نماز

2.  طولانی کردن مراسم نماز
3.  استفاده از دعاهای طولانی

4.  سخنرانی‌های دائمی
5.  جمع آوری کمک مالی برای مسجد

6.  عدم نظافت مساجد
7.  منظم نیامدن امام جماعت

8.  پاسخ دادن به سؤالات فردی یا بیان مطالب غیر ضروری بین دو نماز. 
? شیوه های دعوت به نماز؛ استاد قرائتی؛ص ۱۷۲

?  دعایی در تعقیبات نماز?
851. الإمام الصادق عليه السلام: ثَلاثٌ اعطينَ سَمعَ الخَلائِقِ: الجَنَّةُ، وَالنّارُ، وَالحورُ العينُ، فَإِذا صَلَّى العَبدُ وقالَ: 
«اللَّهُمَّ أعتِقني مِنَ النّارِ، وأدخِلنِي الجَنَّةَ، وزَوِّجني مِنَ الحورِ العينِ»
،قالَتِ النّارُ: يا رَبِّ، إنَّ عَبدَكَ قَد سَأَلَكَ أن تُعتِقَهُ مِنّي فَأَعتِقهُ، وقالَتِ الجَنَّةُ:

يا رَبِّ، إنَّ عَبدَكَ قَد سَأَلَكَ إيّايَ فَأَسكِنه فِيَّ، وقالَتِ الحورُ العينُ: يا رَبِّ، إنَّ عَبدَكَ قَد خَطَبَنا إلَيكَ فَزَوِّجهُ مِنّا.

فَإِن هُوَ انصَرَفَ مِن صَلاتِهِ ولَم يَسأَلِ اللَّهَ شَيئاً مِن هذِهِ، قُلنَ الحورُ العينُ: إنَّ هذَا العَبدُ فينا لَزاهِدٌ، وقالَتِ الجَنَّةُ: إنَّ هذا العَبدُ فِيَّ لَزاهِدٌ، وقالَتِ النّارُ: إنَّ هذَا العَبدَ فِيَّ لَجاهِلٌ. 
851. امام صادق عليه السلام: به سه چيز، توانايى شنيدن صداى مردمان داده شده است: بهشت، آتش دوزخ و حور العين. هنگامى كه بنده نماز مى‏ خواند و مى‏ گويد: «خدايا! مرا از آتش برهان و به بهشت داخل كن و از حورى‏هاى بهشتى به همسرى ‏ام در آور»، آتش مى‏ گويد: «اى خدا! بنده‏ات از تو خواست كه او را از من برهانى. برهانش» و بهشت مى‏گويد: «اى خداوند! بنده‏ات از تو مرا خواست. او را در من جاى بده» و حور العين مى‏گويند: «اى خدا! بنده‏ات از ما خواستگارى كرد. او را به همسرى ما در آور».
اما اگر نمازگزار از نمازش به سراغ كار ديگرى رفت و اينها را از خدا نخواست، حورى ‏ها مى ‏گويند: «اين بنده به ما بى ‏رغبت است» و بهشت مى‏گويد: «اين بنده به من بى ‏رغبت است» و آتش مى ‏گويد: «اين بنده نسبت به من جاهل است».
? شناخت نامه نماز؛ جلد ۲؛ حدیث ۸۵۱

​?﷽؛
? شیوه تشویقی در دعوت به نماز  ?
☄ اگر درباره فرزند فقط اقتدار به خرج داد و امر کرد عقده ای می شود و اگر فقط محبت کرد لوس می شود. اگر بخواهیم نه عقده شود و نه لوس، باید هم محبت کرد و هم اقتدار به خرج داد. البته محبت باید مقدم بر اقتدار باشد، همانگونه که حضرت لقمان علیه السلام نیز ابتدا با محبت فرزندش را خطاب می کند« یا بُنّیَّ » و سپس با اقتدار می گوید : « اَقِمِ الصَّلاة»
☄ بنابر این باید دقت کرد که نرمی در جای خود و خشونت نیز در جای خود لازم است. 

در دعای افتتاح می خوانیم: خدایا! در جایی که جای عفو است، تو مهربان ترین مهربانان هستی، و جایی که جای عقوبت و مؤاخذه است، تو سخت‌ترین عقوبت کننده‌ای: «أَنَّكَ‏ أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ فِي مَوْضِعِ الْعَفْوِ وَ الرَّحْمَةِ وَ أَشَدُّ الْمُعَاقِبِينَ فِي مَوْضِعِ النَّكَالِ وَ النَّقِمَة مصباح المتهجد؛ ج‏2، ص578.»
☄ اصولاً باید به مردم هم پیام رحمت و نرمی داد: «نَبِّئْ عِبادي أَنِّي أَنَا الْغَفُورُ الرَّحيم حجر: 49.‏»  و در عین حال باید از اهرم تهدید هم استفاده کرد: «و إِنَّ عَذابي‏ لَشَديد ابراهیم: 7.»
? شیوه های دعوت به نماز؛ استاد قرائتی؛ ص 64
? مرکز تخصصی نماز 

انواع نماز: 1- نماز درست و درمون. 2- نماز کلاغی!؟
عَن اَبى جَعفرٍ قالَ : نَبینا رسولُ الله صَلى اللهُ علیهِ وَ آلهِ جَالسٌ فى المسجدِ، اِذ دَخلَ رَجلٌ فَقام یُصلى فَلَم یَتمَ رُکوعَهُ وَ لا سُجودَهُ . فَقالَ ، نَقَرَ کَنَقْرِ الغُراب! لَئِن مَاتَ هَذا وَ هَکَذا صَلوتُهُ لَیَموتُنَّ عَلى غَیرِ دینى.
 
امام باقر علیه السلام:
نقل مى کنند که پیامبر خدا صلى الله علیه و آله در مسجد نشسته بودند که ناگهان مردى وارد شد و به نماز ایستاد اما رکوع و سجودش را شتابزده و ناتمام انجام مى‌داد.
 رسول اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: او مانند کلاغ منقار به زمین زد. اگر او بمیرد و نمازش همین گونه باشد قطعا به غیر دین من مرده است.

1. پس بیایید فکر کنیم ببینیم برای چه نماز می‌خوانیم؟ برای دولا راست شدن یا عبادت و تعظیم و …؟

 
?وسائل‏ الشیعه، ج 3، ص 21

​✅ از کجا بفهمیم که عبادت ما، «عبادت» است نه «عادت»؟
?اخلاق معنایش این است که انسان اراده خودش را بر عادات و بر طبایع خود غلبه بدهد؛ یعنی اراده را تقویت کند به طوری که اراده بر آنها حاکم باشد. 
?حتی اراده باید بر عادات خوب هم غالب باشد، چون کار خوب اگر کسی به آن عادت پیدا کرد خوب نیست. 
?مثلا ما باید نماز بخوانیم اما نباید نماز خواندن ما شکل عادت داشته باشد. از کجا بفهمیم که نماز خواندن ما عادت است یا نه؟ باید ببینیم آیا همه دستورات خدا را مثل نماز خواندن انجام می‌دهیم؟ اگر این‌طور است، معلوم می‌شود که کار ما به خاطر امر خداست. 
?اما اگر ربا را می‌خوریم و در عین حال، نماز را هم با نافله‌هایش می‌خوانیم، یا اگر خیانت به امانت مردم می‌کنیم ولی زیارت عاشورایمان هم ترک نمی‌شود، می‌فهمیم که اینها عبادت نیست، عادت است.
? استاد مطهری، اسلام و نیازهای زمان، ج1، ص211